Η ΕΡΗΜΟΣ

JORGE LUIS BORGES

Η ΕΡΗΜΟΣ

Πριν μπούνε στην έρημο,
έπιναν για ώρα το νερό της στέρνας οι στρατιώτες.
Και είπε ο Ιεροκλής χύνοντας χάμω
το νερό του σταμνιού του:
Αν πρέπει να μπούμε στην έρημο,
εγώ όμως είμαι ήδη στην έρημο.
Κι αν με κάψει η δίψα,
μα με καίει κιόλας.
Για παραβολή βεβαίως πρόκειται.
Πριν γκρεμιστώ στην κόλαση,
ας μου επιτρέψουν του Θεού οι ραβδούχοι να δω ένα ρόδο.

Και το ρόδο εκείνο είναι τώρα το δικό μου μαρτύριο
στο σκοτεινό μέσα βασίλειο.
Κάποιον άνδρα τον εγκατέλειψε κάποια γυναίκα.
Και αποφάσισαν να διαψεύσουν μια τελευταία συνάντηση.
Ο άνδρας είπε:
Αν πρέπει να μπω στη μοναξιά
εγώ όμως είμαι ήδη μόνος μου.
Κι αν με κάψει η δίψα,
μα με καίει κιόλας.
Κι εδώ για παραβολή –γι’ άλλη παραβολή– πρόκειται.
Κανένας επάνω στη γη
δεν έχει το θάρρος να είναι αυτός ο άνδρας.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.