ΝΙΚΟΣ ΚΑΣΣΙΟΣ
ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΤΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ Κ.Κ.
Για κούρους και για σκάρους στιχουργούσε,
τι τέτοια στην ψυχή του είχε φυλάξει –
μήπως, για να σ’ αρέσει, να τ’ αλλάξει;
Οι κόποι του βοσκού και του γεωργού σε
πολιτικούς χυμένοι: α υ τ ά αγαπούσε,
κι ανάμεσα στων συλλαβών την τάξη
βροχή ηπειρώτικη λες κ’ είχε στάξει,
κ’ έβγαινε η οσμή του χώματος. Μα, πού ’σαι,
άκου, σα θες, και κάτι τελευταίο,
που, αν ούτε αυτό σ’ αρέσει, φταις, δε φταίω:
κάθε προτού πικρή μιλιά μιλήσεις,
κάθε προτού λόγο περίσσιο πεις,
προτίμα τη σιωπή σου να μη λύσεις.
Μια λύση είναι και η λύση της σιωπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου