ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ

JORGE LUIS BORGES

ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ

Ένας άνθρωπος τυφλός μέσα σ’ ένα κούφιο σπίτι

κουράζει όλο κουράζει τις ίδιες περιορισμένες διαδρομές

αγγίζοντας τους τοίχους που όλο απομακρύνονται,

τα κρύσταλλα των εσωτερικών θυρών,

αλλά και των βιβλίων τις ανάγλυφες ράχες

που αρνούνται τον έρωτά του, όπως και τα αστίλβωτα

ασημικά των προγόνων του,

τις βρύσες και τα σκαλίσματα

και κάτι άσχετα κέρματα μαζί με το κλειδί.

Είναι μόνος και μέσα στον καθρέφτη δεν είναι κανένας.

Πάει κι έρχεται. Το χέρι αγγίζει απλώς την άκρη

του πρώτου ραφιού. Δεν το πολυθέλει,

μα ξαπλώνει στο άδειο κι έρημο κρεβάτι

και νιώθει πως ό,τι κάνει και ξανακάνει

εκείνο εκεί το σούρουπο υπακούει

στους κανόνες κάποιου παιχνιδιού που δεν γνωρίζει

και που θεός το διαιτητεύει ανεξιχνίαστος.

Με δυνατή και ρυθμική φωνή επαναλαμβάνει

αποσπάσματα κλασικών συγγραφέων δοκιμάζοντας

παραλλαγές ρημάτων και επιθέτων

καθώς γράφει καλώς ή κακώς τούτο το ποίημα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.