ΣΗΜΕΙΑ

JORGE LUIS BORGES

ΣΗΜΕΙΑ

              Στη Σουσάνα Βομβάλ

Γύρα στα 1915, στη Γενεύη, είδα στην ταράτσα 

ενός μουσείου μια μεγάλη καμπάνα με κινέζικους 

χαρακτήρες. Το 1976 έγραψα τους στίχους ετούτους:

Ανεξιχνίαστη και μόνη, ξέρω πως μπορούσα

μες στην αόριστη τη νύχτα νά ’μαι προσευχή από

χαλκό ή ετυμηγορία όπου κωδικοποιείται η γεύση

μιας ζωής ολόκληρης ή ακόμα και κάποιας εσπέρας

ή το όνειρο του Τσουανγκ Τσου, που ήδη το γνωρίζεις, ή και

κάποια παραβολή ή τυχαία μια ημερομηνία

ή κάποιος μέγας αυτοκράτωρ (κάτι λίγες μείναν

απ’ ό,τι υπήρξε συλλαβές) ή ολόκληρο το σύμπαν

ή το όνομά σου το κρυφό ή και το αίνιγμα εκείνο

που χρόνια να το λύσεις κυνηγάς, πλην φευ ματαίως.

Τα πάντα νά ’μαι εγώ μπορώ. Στον ίσκιο αφήστε με.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.