RAINER MARIA RILKE
ΕΣΠΕΡΑ
Η εσπέρα αλλάζει αργά τα ενδύματά της, με τις ώρες,
και στα κλαριά των γερασμένων δέντρων τα κρεμάει·
κι εσύ κοιτάς και βλέπεις: σε αποχαιρετούν οι χώρες –
και η μια ενώ πέφτει, η άλλη προς τους ουρανούς τραβάει·
σ’ αφήνουνε να μην ανήκεις πλήρως σε καμία
ή να μετέχεις σκότους σαν το σπίτι που σωπαίνει ή
να μην ξορκίζεις βέβαιος την τάξη την αιωνία
σαν ό,τι γίνεται άστρο και τις νύχτες ανεβαίνει –
και θα σου αφήσουν τη ζωή σου (αφάτως μπερδεμένη)
δειλή, μα και γιγαντιαία, που να ωριμάζει ξέρει
τη μία έτσι αντιληπτή, την άλλη περιορισμένη,
να γίνεται άλλοτε λιθάρι και άλλοτε αστέρι.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου