RAINER MARIA RILKE
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Τα φύλλα πέφτουν, πέφτουν, πέφτουν σαν από μακριά,
σαν να μαράθηκαν στους μακρινούς ουράνιους κήπους·
με αρνητικές χειρονομίες πέφτουν κι άλλο, ακόμα.
Και ως πέφτει η νύχτα, πέφτει όλο και η γη βαριά, το χώμα,
απ’ τ’ ουρανού όλα τ’ άστρα πέφτει μες στη μοναξιά.
Και πέφτουμε όλοι. Τούτο ’δω το χέρι πέφτει – νά το!
Για δες και τ’ άλλο: πέφτει σαν και τ’ άλλα στη στιγμή.
Υπάρχει, ωστόσο, και Ένας που την πτώση μας αυτή
απείρως τρυφερά στα χέρια του κρατεί εδώ κάτω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου