EUGEN JEBELEANU
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
Δέντρο θα μπορούσα νά ’μαι, κι από κάτω του
νά ’χες εσύ πλαγιάσει τότε που ακόμα δεν σε γνώριζα·
και να κουνάω θα μπορούσα γλυκά κάποιο κλαδί μου,
τελείως στη τύχη, θέλοντας να φιλήσω τα μάτια σου.
Θα μπορούσα πάλι και νά ’μουν άγραφη λευκή σελίδα
που σιωπηλή θε νά ’χες γείρει πάνω της, στοχαστική,
να ζωγραφίζεις, κι εκεί εγώ τότε θα φιλούσα
το γυμνό του χεριού σου το μάρμαρο.
Και τοίχος θα μπορούσα νά ’μουν,
ναι, τοίχος,
και στον ίσκιο του νά ’χες σταθεί εσύ,
αλλ’ όχι μ’ εμένα, με κάποιον άλλον…
Και ω πόσο θα πονούσα
όπως θα γκρεμιζόμουν
μπρος στα περίτρομα μάτια σου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου