ATTILIO BERTOLUCCI
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Από κάποιου κήπου τον τοίχο πετιέται
κάποιου δέντρου η κίτρινη κόμη.
Κάθε τόσο αφήνει κανά φύλλο να πέφτει
στο γκρι και ξεπλυμένο πεζοδρόμιο.
Έκσταση, ήλιος λευκός στα σύννεφα βγαίνει
ανάμεσα, ζεστός και μακρινός, σαν άγιος.
Αμίλητη είναι η μέρα, αμίλητη θα είναι η νύχτα –
θα μοιάζουνε με ψάρι στο νερό.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου