JORGE LUIS BORGES
ADAM CAST FORTH
(ΚΑΙ ΕΞΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΑΔΑΜ)
Υπήρξε ο Κήπος όντως, ή ήτανε όνειρο και ο Κήπος;
Στο σκόρπιο φως με σκέψη αργή και πάλι αναρωτιόμουν
μην και το παρελθόν (και ήταν σαν να παρηγοριόμουν),
που τώρα πια σ’ αυτόν τον άθλιο Αδάμ ανήκει,… μήπως
δεν ήταν, λέω, ειμή μι’ απάτη μαγική, μι’ αβάντα
εκείνου του Θεού που ονειρευόμουν. Όμως τώρα
στη μνήμη στασιάζεται του παραδείσου η χώρα,
αν και το ξέρω: υφίσταται, και θα διαρκεί για πάντα.
Αν και όχι, όχι για μένα. Οι άγριες των τροχάλων ράχες
είν’ η ποινή σου, ως και οι αιμομικτικές οι μάχες
των Κάιν και των Άβελ και των νεοσσών τους. Τερα-
στία, ωστόσο, χάρη είναι το να σ’ έχουν αγαπήσει,
ευτυχισμένος νά ’σαι εσύ, επειδή έχεις ακουμπήσει
τον ζωντανό Παράδεισο, έστω και για μία μέρα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου