Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020

ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ



JORGE LUIS BORGES





ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ



Και τί θα έχει ονειρευτεί ο Χρόνος μέχρι τώρα, που, όπως όλα τα «τώρα», είναι ό,τι λέμε αποκορύφωμα; Έχει ονειρευτεί το ξίφος, για το οποίο το καλύτερο μέρος είναι ο στίχος. Έχει ονειρευτεί και δουλέψει την κριτική πρόταση που μπορεί να εξομοιώνεται με τη σοφία. Έχει ονειρευτεί την πίστη, έχει ονειρευτεί τις στυγερές εκείνες Σταυροφορίες. Έχει ονειρευτεί τους Έλληνες που φανέρωσαν τον διάλογο και την αμφιβολία. Έχει ονειρευτεί τον αφανισμό της Καρχηδόνας από τη φωτιά και το αλάτι. Έχει ονειρευτεί τον λόγο, τούτο το άβολο και άκαμπτο σύμβολο. Έχει ονειρευτεί την ευτυχία που είχαμε και που τωραδά ονειρευόμαστε ότι κάποτε την είχαμε. Έχει ονειρευτεί το πρώτο ξημέρωμα στην Ουρ. Έχει ονειρευτεί τη μυστηριώδη αγάπη που προξενεί η πυξίδα. Έχει ονειρευτεί την πλώρη του Νορβηγού και την πλώρη του Πορτογάλου. Έχει ονειρευτεί την ηθική και τις μεταφορές του πλέον αλλόκοτου ανθρώπου, που πέθανε έν’ απομεσήμερο σ’ έναν σταυρό επάνω. Έχει ονειρευτεί του κώνειου τη γεύση και τη γλώσσα του Σωκράτη. Έχει ονειρευτεί εκείνους τους δύο περίεργους αδελφούς: τον αντίλαλο και τον καθρέφτη. Έχει ονειρευτεί το βιβλίο, τον καθρέφτη εκείνον που μας αποκαλύπτει πάντοτε μιαν άλλην όψη. Έχει ονειρευτεί τον καθρέφτη όπου ο Φρανσίσκο Λόπες Μερίνο και η εικόνα του ειδώθηκαν για τελευταία φορά. Έχει ονειρευτεί το διάστημα. Έχει ονειρευτεί τη μουσική που μπορεί να αναιρεί το διάστημα. Έχει ονειρευτεί την τέχνη του λόγου, που είναι ακόμα πιο ανεξήγητη από τη μουσική. Έχει ονειρευτεί μια τέταρτη διάσταση καθώς και την μοναδική πανίδα που την κατοικεί. Έχει ονειρευτεί τον ακριβή αριθμό της άμμου. Έχει ονειρευτεί τους επόμενους του απείρου αριθμούς, αυτούς που δεν κατάφερε να υπολογίσει. Έχει ονειρευτεί τον πρώτο εκείνον που άκουσε μες στις βροντές της καταιγίδας το όνομα του Θωρ. Έχει ονειρευτεί τις αντίθετες όψεις του Ιανού που δεν θα κοιταχτούν ποτέ τους. Έχει ονειρευτεί τη σελήνη κι εκείνους τους δύο που έχουν περπατήσει στη σελήνη. Έχει ονειρευτεί το πηγάδι και το εκκρεμές. Έχει ονειρευτεί τον Ουώλτ Ουίτμαν που αποφάσισε να είναι αυτός οι άνθρωποι όλοι κατά το παράδειγμα της θειότητας του Σπινόζα. Έχει ονειρευτεί το γιασεμί που αδυνατεί να γνωρίζει ότι το ονειρεύονται. Έχει ονειρευτεί τις γενεές των μυρμηγκιών και τις γενεές των βασιλέων. Έχει ονειρευτεί τον απέραντο ιστό που πλέκουν όλες του κόσμου οι αράχνες. Έχει ονειρευτεί το αλέτρι και το σφυρί, τον καρκίνο και το ρόδο, τις κωδωνοκρουσίες της αϋπνίας και το σκάκι. Έχει ονειρευτεί την απαρίθμηση που οι λόγιοι την αποκαλούν χαοτική και που γεγονός είναι ότι είναι συμπαντική, επειδή όλα τα πράγματα είναι ενωμένα με δεσμούς μυστικούς. Έχει ονειρευτεί τη γιαγιά μου Φράνσες Χάσλαμ στη φρουρά του Χουνίν, δυό χεριές πιο πέρα απ’ τις λόγχες της ερήμου, να διαβάζει τη Βίβλο της και τον Ντίκενς της. Έχει ονειρευτεί ότι στις μάχες τους οι Τάταροι τραγούδαγαν. Έχει ονειρευτεί το χέρι του Χοκουσάι να τραβάει μια γραμμή που θα γίνει αμέσως κύμα. Έχει ονειρευτεί τον Γιόρικ που ζει για πάντα σε κάτι λόγια μέσα του εικονικού Αμλέτου. Έχει ονειρευτεί τους αρχέτυπους. Έχει ονειρευτεί ότι στων καλοκαιριών το διάβα ή σε κάποιον ουρανό παλιότερον από τα καλοκαίρια υπάρχει κάποιο ρόδο ολομόναχο. Έχει ονειρευτεί τις όψεις των νεκρών σου, που τώρα πια είναι ξέθωρες φωτογραφίες. Έχει ονειρευτεί το πρώτο πρωί στη Ούξμαλ. Έχει ονειρευτεί της σκιάς την πράξη. Έχει ονειρευτεί τις εκατό πύλες των Θηβών. Έχει ονειρευτεί διαδρόμους μέσα στον λαβύρινθο. Έχει ονειρευτεί το μυστικό όνομα της Ρώμης που ήτανε και το αληθινό της τείχος. Έχει ονειρευτεί τον βίο των κατόπτρων. Έχει ονειρευτεί τα σημεία που εχάραξε ο καθιστός γραφέας. Έχει ονειρευτεί μια μαρμάρινη σφαίρα που φρουρεί άλλες σφαίρες. Έχει ονειρευτεί το καλειδοσκόπιο που τέρπει τη σχόλη των παιδιών και των αρρώστων. Έχει ονειρευτεί την έρημο. Έχει ονειρευτεί τα χαράματα που παραμονεύουν. Έχει ονειρευτεί τον Γάγγη, τον Τάμεση, που είναι του νερού ονόματα. Έχει ονειρευτεί χάρτες που δεν μπόρεσε να καταλάβει ο Οδυσσέας. Έχει ονειρευτεί τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα. Έχει ονειρευτεί τον τοίχο του Παράδεισου που ανέκοψε τον Αλέξανδρο. Έχει ονειρευτεί τη θάλασσα και το δάκρυ. Έχει ονειρευτεί τον κρύσταλλο. Έχει ονειρευτεί πως κάποιος τον ονειρεύεται.







Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου