CARLOS LATORRE
Ο ΕΡΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ
Το θυμάμαι.
Κάποιος έδωσε σήμα
και μι’ αχτίδα απ’ το φεγγάρι έβαλε στην πληγή το
δάχτυλό της.
Τώρα,
μόνοι,
αυτή κι εγώ
και ο έρωτας είναι ό,τι λίγοι τολμάνε να ζήσουν.
Το επαναλαμβάνω γι’ άλλη μια φορά
αν και μερικές φορές ακούγεται να πέφτει η νύχτα σαν
νά ’ταν
καθισμένη στα δεξιά τού στόματος του λύκου,
λόγω της λαμπρότητας των εγκλημάτων πάθους
με μουσική από δέρματα που τρίβονται μεταξύ τους με
βία
κι εγώ προσφέρω το κορμί μου που να το αποχωριστώ δεν
θέλω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου