ATTILIO BERTOLUCCI
ΑΫΠΝΙΑ
Σαν άτι
που ίσκιοι το σκιάζουν μεσημεριάτικοι
σκοντάφτει ο ύπνος
μέχρι ν’ ασπρίσει την ανατολή το χάραμα.
Τότε ξαναρχίζει, κουρασμένο, να τροχάζει
μες απ’ τα χωριά που ξυπνάνε,
μπροστά από ταβέρνες που ξανανοίγουν
και απ’ όπου βγαίνουνε φωνές
και δροσερό άρωμα γκράπας.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου