ΔΙΕΥΡΥΝΣΕΙΣ

XAVIER VILLAURRUTIA

ΔΙΕΥΡΥΝΣΕΙΣ

Στο δωμάτιο  του χωριού,
αφάνταστος και γυμνός,
σαν τη φλόγα του κεριού κίτρινος
και κατατρομαγμένος,
οι κρόταφοί μου δίνουν τον χρόνο
ούτε κι εγώ ξέρω σε ποιό ρολόι
ακριβές και αιώνιο.

Η μοναξιά μεγαλώνει

σαν του ίσκιους
στο σεντόνι του τοίχου,
σαν τα πρόσωπα του χθες
που βγαίνουν από μέσα
στα κουφώματα των παραθύρων του.

Και η σιωπή κινείται
και δονείται
γύρω από την απαλή φλόγα,
σαν τη φτερούγα —τίνος οιωνού;
τίνος εντόμου;— που χαϊδεύει,
που παγώνει, που μικραίνει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.