ΣΤΟΝ ΕΛΙΣ, ΤΟ ΑΓΟΡΙ

GEORG TRAKL

ΣΤΟΝ ΕΛΙΣ, ΤΟ ΑΓΟΡΙ

Όταν λαλεί, Έλις, ο κότσυφας στο μαύρο δάσος,

τον χαμό σου σημαίνει.

Τα χείλη σου της μπλε βραχοπηγής πίνουν το ψύχος.

Κι όταν το μέτωπό σου ανάκουστα ματώσει, άσε τότε

θρύλους παμπάλαιους

και ζοφερές των οιωνών ερμηνείες.

Μα ελαφροπάτητος προχωράς εσύ στη νύχτα

που κρέμεται γεμάτη καταπόρφυρα σταφύλια

και ομορφότερος χειρονομείς μες στο γαλάζιο.

Βάτος μ’ αγκάθια ηχεί

όπου βρίσκονται τα φεγγαρίσια σου μάτια.

Ω, όσον είσαι καιρό, Έλις εσύ, πεθαμένος.

Υάκινθος το σώμα σου

κι εντός του ιερομόναχος βυθίζει τα κερένια δάχτυλά του.

Μαύρη σπηλιά είναι η σιωπή μας.

Από κεί μέσα βγαίνει ενίοτε ζώο τρυφερό

και τα βαριά του χαμηλώνει αργά-αργά τα βλέφαρα.

Μαύρη στάζει δροσιά στους κροτάφους σου,

το τελευταίο χρυσάφι από άστρα που έχουνε πέσει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.