ΕΛΙΣ

GEORG TRAKL

ΕΛΙΣ

1

Τέλεια ετούτης της χρυσής ημέρας η γαλήνη.

Και κάτω από γέρικες βελανιδιές ιδού

εσύ προβάλλεις, Έλις: μορφή ήρεμη με μάτια στρογγυλά.

Το μπλε τους καθρεφτίζει των εραστών τον ύπνο.

Στο στόμα σου

οι ροδαλοί τους στεναγμοί εβουβάθηκαν.

Τραβάει το βράδυ τα βαριά του δίχτυα ο ψαράς.

Κι ένας καλός βοσκός

πηγαίνει το κοπάδι του στου δάσους την άκρη.

Ω, πόσο σωστές είναι, Έλις, οι μέρες σου όλες!

Απόσιγα βουλιάζει στους γδαρμένους τοίχους

του λιόδεντρου η γαλάζια ηρεμία,

κάποιου γέροντα το σκοτεινό τραγούδι ξεψυχάει.

Χρυσή βαρκούλα λικνίζει

την καρδιά σου, Έλις, στον μεινεσμένο μόνο κι έρημο ουρανό.

2

Καμπάνισμα απαλό στο στήθος ηχεί του Έλις

το βράδυ, η κεφαλή του

όταν βυθίζεται σε μαύρο προσκεφάλι μέσα.

Γαλάζιο αγρίμι

αιμορραγεί αθόρυβα στα βάτα.

Δέντρο μαυρωπό είναι μόνο του, αποκομμένο εδώ·

τού ’χουνε πέσει οι γαλανοί καρποί του.

Σημεία και άστρα

στη λίμνη της εσπέρας ανάκουστα βυθίζονται.

Πίσω απ’ τον λόφο εχειμώνιασε τώρα.

Μπλε περιστέρια

πίνουν τη νύχτα τον παγωμένο ιδρώτα

που τρέχει από του Έλις το κρυστάλλινο μέτωπο.

Και πάντα ηχεί, ηχεί

στους μαύρους τοίχους του Θεού

ο παντέρημος άνεμος.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.