ΛΥΚΟΦΩΣ

GEORG TRAKL

ΛΥΚΟΦΩΣ

Σκαμμένη, τσακισμένη από τους πόνους (μα όπως είσαι ζήσε)

και από τα φάλτσα. Ως τρέμεις, που διασπούν την κάθε μελωδία,

σπασμένη εσύ άρπα – μια πολύ φτωχή, μια πάμπτωχη καρδιά είσαι,

απ’ όπου τ’ άρρωστά της άνθη διοικεί η μελαγχολία.

Αυτός που ξέρει τον εχθρό, τον δολοφόνο σου σού ορίζει

που της ψυχής σου τις σωσμένες σπίθες έκλεψε, ενώ κάποιο

σκοτάδι διώχνει από τον κόσμο τον Θεό, τον εξορίζει,

και η γη μας μένει πόρνη απαίσια και άρρωστη, ψοφίμι σάπιο!

Κρατάει ακόμα εδώ ο άγριος χορός των ίσκϊων, και εφάνη

να σκίζεται σε αψύχους ήχους, σε άθλια ράκη, στην ουσία

να σέρνεται γύρω απ’ του κάλλους το ακάνθινο στεφάνι,

που μαραμένο τον χαμένο νικητή θα στεφανώσει

– αχρείο τρόπαιο που διεκδικούσε η απελπισία

και που δεν θα ευμενίσει τον απόντα Θεό, ή θα μας τον σώσει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.