ΧΟΡΟΣ

JAIME TORRES BODET

ΧΟΡΟΣ

Φλόγα
που σηκώνεται να πεθάνει νωρίτερα
στου χορού πλέχεις μέσα τα κάρβουνα

και ξεκόβεις από σένα
στην αρχή, με άλμα τόσο σβέλτο
που ο τόπος που χορεύεις
μένει έπειτα δίχως ατμόσφαιρα.

Το ίδιο και το μαύρο κομμάτι της νύχτας
που σβήνει μέσα του κάποιο αστέρι.

Ξαφνικά γυρίζεις όμως
απ’ των σχημάτων τον ανεμοστρόβιλο
στην ακινησία που σε κυνηγάει
και καταλαμβάνεις
σαν φόρεμα τέλειο
το κενό
της μορφής σου.

Μοιάζεις πράγμα
πεσμένο στον καθρέφτη μιας θύμησης·
και σε λοξοτομεί
του χρόνου η σβούρα.

Ένα λεπτό αργότερα, είσαι γυμνή ...

Η αύρα
σου χτενίζει την κυματιστή σου κίνηση
και σε κάθε νέα γραμμή
που σέρνουνε τα φλάουτα στη μουσική
υπακούει και μια γραμμή του κορμιού σου.

Μην χτυπάτε τώρα
κύμβαλα, που ο χορός είναι σαν τ’ όνειρο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.