φωτογραφία: Antonio Turi-Tracce
ATTILIO
BERTOLUCCI
ΑΠΟΥΣΙΑ
Απουσία,
παρουσία
αιχμηρότερη.
Αόριστα
σε σκέφτομαι,
θύμησες
αόριστες
ταράζουν
την ήρεμη ώρα
και
τον γλυκό τον ήλιο.
Πονάει
το στήθος
που
σε κουβαλάει,
το
πλακώνεις σαν πέτρα
ανάλαφρη.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου