ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΟΪΣΜΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΟΠΟΥ ΓΡΑΦΩ

PIER PAOLO PASOLINI

ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΟΪΣΜΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΟΠΟΥ ΓΡΑΦΩ

Και το θρόισμα του χαρτιού όπου γράφω,
εντελώς απρόσμενα, με μια παύση σφύζουσα
απ’ τον αδύναμο ήχο των κάμπων, ζωντανό όμως,
μου μιλάει ύστερα από μέρες και μέρες χαμένες
στη μέρα την όλο και πιο έμμονη της σάρκας.
Αυτό το ξαφνικό και απρόσμενο κενό που σκάβει
μες στους  αιώνες και που φέρνει στο δωμάτιο
οσμή κοιμητηρίων σε άγριαν εγκατάλειψη,
μετράει παραπάνω από χίλια κορμιά στριμωγμένα
σε εναγκαλισμούς ή σε αποχαυνωτικές επιθυμίες –
περισσότερα και από τις σκέψεις που μου επιβάλλει

ο κόσμος. Αχ, πόσο σ’ έχω πιά εγώ μάθει, μοναξιά!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.