ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ ΜΟΝΗΡΕΣ

XAVIER VILLAURRUTIA

ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ ΜΟΝΗΡΕΣ

Μοναξιά, ανία, αδράνεια,
μάταιη σιωπή βαθύτατη,
υγρή σκιά όπου βουλιάζω,
σκέψη κενή στο τίποτά της.
Και τίποτα, ούτε καν ο τόνος
κάποιας φωνής ακαθόριστης
που φτάνει ίσαμε την πιο απίθανη
γωνιά μιας θάλασσας απέραντης,
δεν φωτίζει πια με την κραυγή της
ετούτο ’δώ το αόρατο ναυάγιο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.