Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΚΛΑΔΙΩΝ

ΡΩΞΑΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΚΛΑΔΙΩΝ

Εκλάμψεις νομισμάτων φίλησαν τις ανεμώνες.
Φίλησαν τον κύκλο των κυπαρισσιών. 

Ένα σκυλί συνόδεψε τη σκόνη του φορτηγού. 

Στα μαλλιά μου στάζει μελαγχολία κλαδιών
η προτελευταία ανάσα των φύλλων. 

Ανοίγει το νερό της διάτρησης ο κλειδούχος των χωμάτων
κάνει τα χέρια του χωνί, φωνάζει τα παιδιά.
Στις φούχτες τους εναποθέτει τις ύστατες φωλιές. 

Καλπάζει με τ’ άλογό του προς τους γκρεμούς.