EUGENIO MONTALE
[ΤΡΙΖΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΑΣ
ΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ]
Τρίζει ο μακαράς του πηγαδιού,
το νερό βγαίνει στο φως – εκεί αναδεύεται.
Στον ξέχειλο κουβά τρεμοπαίζει μιά θύμηση,
στου φιλιατρού μέσα την κορνίζα γελά μιά εικόνα.
Σιμώνω την όψη μου με διάφανα χείλη:
παραμορφώνεται το παρελθόν, γερνάει κι άλλο,
σε κάποιον άλλον ανήκει τώρα...
Α,
και όσο στριγγίζει
η νόρια, σε αναπαριστά σε μαύρα μέσα και ολέθρια βάθη,
όραμα, απόσταση που μας χωρίζει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου