ΑΝΑΔΡΟΜΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Σαπουνόνερα, λάσπη, αγριόχορτα,

σημαδεμένοι τοίχοι –

πόσοι εκτελεσμένοι.

Τα κουμπιά απ’ τα σακάκια τους,

απ’ τα πουκάμισά τους,

μαζεμένα

σ’ ένα κουτί σιδερένιο,

κουδουνίζουν τις νύχτες.

Ράβω, ξεράβω στίχους

να τους κουμπώσω ώς το λαιμό

μη μου κρυώσουν,

μη και μου ξεχαστούνε,

μην ξεχαστώ μαζί κι εγώ.

               Αθήνα, 15.ΙΙΙ.85

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Υπερώον», Κέδρος, Αθήνα 2013, σελ. 54.