ΑΡΚΩ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΑΔΗΣ

ARKEU

Αν είναι να κουβαλάς πτώματα καλό είναι να τα κουβαλάς στην αγκαλιά σου.
Σαν μια κατσαρόλα νερό.
Κυνήρηδες.
Σκαμμένοι μες στο βουνό σαν παλιές αμερικάνικες βάσεις.
Ο οδηγός που με έφερε πρώτη φορά εδώ ήταν λίγο κουφός.
Ή εγώ μίλαγα πολύ σιγά τότε.
Και είχε χαλασμένο ραδιόφωνο.
Στην πρώτη στάση κουβαλήσαμε γύρω στους 100 τόμους εγκυκλοπαίδειες και μαγειρική.
Σε ένα σπίτι με κήπο σε μια ανηφόρα.
Από τότε έχω να πάω στο σπίτι μου στο Αρκώ.

Παρμένο από το ιστολόγιο του Γιώργου Μίχου το ποίημα αυτό του παλιού μου φοιτητή Γιώργου Μανάδη.