ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ
Η ΠΟΙΗΣΗ
J’ai pétri de la boue et j’en fait de l’or.
Charles
Baudelaire, « Bribes »
Η ποίηση είναι ένα ποτήρι αδειανό
που το γεμίζουμε με το αίμα μας.
Ύστερα το προσφέρουμε στους άλλους
ή δεν το προσφέρουμε αλλά μας το παίρνουν
και το μυρίζουν και το δοκιμάζουν
και μιλούνε για το χρώμα του
και αναλύουνε στο μικροσκόπιο τη σύνθεσή του
και το ταξινομούνε σε ομάδες
και βρίσκουνε συχνά μικρόβια
και μας καταδικάζουν.
Η σημασία βέβαια είν’ αλλού·
η αιμορραγία να συντελείται
κι ό,τι θέλει ας λέει η επιστήμη τους.
Ο ποιητής δεν είναι αστρονόμος
μα αστρολόγος·
τ’ άστρα τον ενδιαφέρουν μόνο
για τη δύναμή τους πάνω στη ζωή
τον έρωτα ή το θάνατο·
κινείται μες στη μαγγανία
και αναμιγνύοντας βοτάνια μαγικά,
ευχές, ξόρκια και δηλητήρια
φτιάχνει το ατίμητο χρυσάφι
που είναι αδύνατο οι άλλοι
να το κάνουνε νομίσματα.
Από το βιβλίο: Αργύρης
Χιόνης, «Η φωνή της σιωπής (Ποιήματα 1966-2000)», Νεφέλη, Αθήνα 2006, σελ. 105.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου