ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (1962)
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ίσως εντέλει το νόημα της ζωής
είναι ο θάνατος, σκέφτομαι.
Κι είναι ίσως γι’ αυτό
που κατά βάθος δεν υπάρχει
μήτε παρελθόν μήτε μέλλον
μόνο η στιγμή
παρούσα κι ολοστρόγγυλη
κλειστή και παλλόμενη ώς μέσα-μέσα
εξακτινώνεται απ’ το κέντρο με ορμή
στροφοδινούμενη
ακαριαία φευγαλέα και μοναδική.
Ποιός να ξεχωρίσει πια
το παρελθόν και το μέλλον
όταν θά ’χεις περάσει αντικρύ
στην αντίπερα όχθη
όπου αγκαλιάζονται οι πιο άσπονδοι εχθροί.
Από το βιβλίο: Θανάσης , «Μελέτη θανάτου», Τυπωθήτω, Αθήνα
2012, σελ. 39.
Ωραίο ποίημα. Πολύ ωραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Σημειώνω το όνομα του ποιητή.)
Μου έφερε στο νου πολλούς σχετικούς στίχους.
Παραθέτω κάποιους του αγαπημένου Λειβαδίτη:
"Αηδίες—ο χρόνος έγινε για να κυλάει,
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε
χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμμιά φορά,
τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη
όσα δε ζήσαμε
αυτά μας ανήκουν…"
(Είναι άραγε πολύ κακό που με κατακλύζουν οι συνειρμοί;)
http://www.youtube.com/watch?v=0ozF2AUgXXs
Σας εύχομαι όλα του κόσμου τα καλά για τις ημέρες.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Αίφνης θυμήθηκα κάτι ακόμα, που σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=0AEXpfCUaxM
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
@ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Ευχαριστώ πολύ για την αποστολή. Πάω να το ακούσω.
ΑπάντησηΔιαγραφή