ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΤΣΑΚΩΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
Εις εμαυτόν «Γιατρέ μου*», λέω, «για τρέχα
να βρείς να μου γνωρίσεις ποιά ’ν’ η Τσέχα!»
Κι εκειός μου κραίνει: «Τί δουλειά, πές μου, έχω
να τρέχω για την Τσέχα ή τον Τσέχο;»
«Μου αρνείσαι, δηλαδή», του λέω, «τη χάρη;»
«Καλύτερα να σφάξουμε μοσχάρι»,
γυρνάει μου λέει, «παρά που, (άχ, δυστυχία!)
να ψάχνω σου για Τσέχες στην Τσεχία…»
«Τον σιτευτό -άκου ’δώ!- να τον αφήσεις!»,
θυμώσαντας του λέω· «στις δε ποιήσεις
μου, φτύσε με, άν ξανάβρεις άλλον τσέχο!
Αλμπέρτι μόνο, Λόρκα και Βαγιέχο!...»
* Καθότι τυγχάνω δόκτωρ...
Πάντα θυμάμαι και δεν ξέχα
ΑπάντησηΔιαγραφήσα 'πο μικρή πως ήμουν Τσέχα
κι είπα τι είχα και τι έχα
σα που πάντα ήμουν Τσέχα;
Είδα την άνοιξη της Πράγας
μα είδα και τη Σπάρτα Πράγας
με τον ΠΑΟ κι είπα βρε χα
μένε που πας με τον Βαζέχα;
Αν δεν σας είχα δεν θα μ' έχα
μόνη σε ξένη χώρα Τσέχα
γι αυτό και ολόθερμα ευχαριστώ σας
της αγάπης μου ανήκει ποσοστό σας
@ iren oyitsak: Το "Τσέχα - Βαζέχα" τό 'χα σκεφτεί κι ελόγου μου, μας πως να το βάλω σε στιχάκια; Ευχαριστώ για όλα, και κυρίως για το ότι δεν είστε, εκλεκτή κυρία, pani oyitsak, αυτό που γράφετε στον στίχο 7 του εμμέτρου πονηματίου σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τί θα γίνει με το τσάι;" που λέει κι ο Καββαδίας, που προσφάτως γνωρίσατε.
Τον Καββαδία δεν τον γνώρισα προσφάτως, ήταν από τους πρώτους μου ποιητές των ελληνικών μου σπουδών. Τον γνώρισα και μέσα από τα ποιήματά του που έγιναν τραγούδια, όχι όμως μ΄αυτά του κ. Μικρούτσικου. Μου έχουν κάνει δώρο ένα δίσκο με κάποια Μαρίζα Κοχ, φαντάζομαι θα είναι γνωστή. Έχει ένα εκπληκτικό τραγούδι τη Φάτα Μοργκάνα και αυτό που λέτε με το τσάι για το οποίο είμαι σύμφωνη αν δεν είστε στην Ιταλία όπως σε προηγούμενο σχόλιο μου αναφέρατε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ iren oyitsak: Το τσάι θαν το απολάσομε με την ησυχία μας, όπως όλα τα καθώς πρέπει φιλολογικά τέια όλων των εποχών. Τούθ' έστι μεθερμηνευόμενον μετά το Πάσχα. Ο Αντώνης Παπαϊωάννου έχει συνθέσει και ένα εκπληκτικό στιχούργημα για τον Σκαρίμπα. Θα του το ζητήσω να μου το δώσει να το δημοσιεύσω
ΑπάντησηΔιαγραφή