Πέμπτη 29 Μαρτίου 2007

ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΠΑΠΑ



ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ


Ο ΠΑΠΑΣ


Εγώ κι εσείς, εσείς κι εγώ τραβάμε για το Βόλο
Το άλογο μας χλώμιασε τ' αφήσαμε στο δρόμο.
Ήταν μαζί ο Σταύρακας και ο Στρατής ο Λιόγκας
Είχαμε το θεό βοηθό και στο φλασκί μας το νερό.

Θυμάμαι τότε τον παπά κατούραγε στη στράτα
Κι ήτανε όλα γύρω μας όμορφα και καπάτσα
Ωρέ παπά του είπαμε, δεν ντρέπεσαι με ράσα
Το άλογό σας ψόφησε δεν το 'σωσαν μωρέ τα ράσα.

Θέμε όλοι, θέλουμ’ όλοι του παπά μας το περβόλι
Κατουράμε τη βδομάδα δυο φορές την πρασινάδα
Να μαράνει το περβόλι και να μπούμε μέσα όλοι
Να κρεμάσουμε λαμπάδα στου παπά μας τη φοράδα.

Μαστορεύανε και γελούσανε,
Τραγουδάγανε, κοροϊδεύανε
Τότες που τους χορεύανε στο ταψί
Τώρα σώπασαν, δε γελάνε πια,
Δεν τους νοιάζει πια, τά ’χουν όλα αυτά
Τάξη, ησυχία και λεφτά.
Μόνο που τους στερήσαν τη φωνή,
Χάσανε κι αυτοί την ανθρωπιά τους
Μόνο που μας αγόρασαν την καρδιά,
Χάσαμε κι εμείς την ανθρωπιά μας.

Ωρέ παπά του είπαμε δεν ντρέπεσαι με ράσα
Το άλογό σας ψόφησε δεν το 'σωσαν μωρέ τα ράσα.

Θέμε όλοι, θέλουμ’ όλοι του παπά μας το περβόλι
Κατουράμε τη βδομάδα δυό φορές την πρασινάδα
Να μαράνει το περβόλι και να μπούμε μέσα όλοι
Να κρεμάσουμε λαμπάδα στου παπά μας τη γενειάδα.
Φταίμε όλοι, φταίμε όλοι, που έχει ο παπάς περβόλι.

3 σχόλια:

  1. Sorry, αλλά ο εν λόγω άσημος δεν ήτο ποτέ του γούστου μου. Αναμένω την ''Παξιμαδοκλέφτρα''...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ locus solus: Όπως έχετε διαπιστώσει (από το 1979 που γνωριζόμαστε), φίλτατε, τα γούστα μας διαφέρουν σε πολλά και σημαντικά πράγματα. Όχι πάντως στην "Παξιμαδοκλέφτρα". Σε πολλά, πάλι, συμπίπτουν. Όπως και στην "Παξιμαδοκλέφτρα", την οποία και θα (σας) ποστάρω συντόμως, μαζί με ένα γνωστό άσμα του Στράτου Παγιουμτζή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή