PAUL VALÉRY (1871-1945)
ΤΟ ΓΝΩΡΙΜΟ ΔΑΣΟΣ
Πλάσαμε κάποια ονείρατα μαζί
στο δρόμο, πλάι-πλάι, περπατώντας
κι ύστερα πλανηθήκαμε πεζοί,
κι ώς πέρα μακριά κρυφομιλώντας.
Ήμασταν δυό, θαρρείς, ερωτευμένοι
γυρνώντας μες στη νύχτα μοναχοί μας·
και το φεγγάρι ως άρχισε να βγαίνει
στεφάνωσε με φως την κεφαλή μας,
Καθήσαμε κατάχαμα στη χλόη
κι ακούσαμε συρτό το μοιρολόι
των δέντρων, μες στο δάσος το βαθύ.
Κι εκεί, χωρίς μιλιά πλέον να πούμε,
χωρίς ο ένας τον άλλον να κοιτούμε,
δειλά σε θρήνους είχαμε λυθεί.
Μετάφραση: Λ[ώρος] Φαντάζης
Περιοδικό «Μπουκέτο», τ. Θ΄, τχ. 459 (18.12.1932), σελ. 1691.
(Το σκίτσο του Βαλερύ το σκάρωσε ο ίδιος ο ποιητής.)
*********
ALBERT SAMAIN (1858-1900)
ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ
Ροδόχρυσος ο ουρανός σιγα-σιγά χλωμιάζει,
φρίσσουν οι ελιές οι ασημιές, η χλόη σαλεύει ώς κάτου.
Το ροδομέτωπο βουνό περήφανα σωριάζει
μύρια λαχούρια διάφανα στα ριζοθέμελά του.
Γυρνούνε τώρα απ’ τους αγρούς. Έν’ άστρο τρεμουλιάζει.
Κάποια γλυκάδα της Βηθλεέμ πλανιέται ολόγυρά του.
Εμπρός ο άντρας και στο ζο καθήμενη αγκαλιάζει
Μάνα, κουνώντας το παιδί που κλει τα βλέφαρά του.
Κι ολούθε προς το μέτωπο ζυγίζοντας με χάρη
κανίστρια φέρνουν, που ευωδιές των μενεξέδων ραίνουν,
κι έχουν τον δρόμο τον πλατύ, το μονοπάτι πάρει,
γυναίκες που η περπατησιά κι η ώρα ομορφαίνουν.
Κι αργοδιαβαίνουν πίσω τους αφήνοντας τα θάμπη
του θείου εκείνου δειλινού που εμύρωσαν κι οι κάμποι.
Μετάφραση: Γιάννης Περγιαλίτης
Περιοδικό «Μπουκέτο», τ. ΣΤ΄, τχ. 299 (26.12.1929) &
Περιοδικό «Μπουκέτο», τ. Η΄, τχ. 372 (07.05.1931).
Mégiste (o Pindaros prosfwnei ton Dia -an thumamai kala-"megistópater", alla eipame...),
ΑπάντησηΔιαγραφήapo tote pou to riksate stis anadhmosieuseis -exete ksethapsei, vlepw, olo to "swma" tou Mpouketou, kai to 'xete parei mazi sthn Italia pros postarisma (enas Kuprios tha elege kai tha egrafe postarisman)- den kommentarei psuxh edw mesa. Gi' auto eipa ki egw na perasw na pw mia kalhspera -omws oxi sxoliazontas ta pragmati endiaferonta posts (o Melaxrinos einai spoudaios, kala pou exete meinei eseis kai ton thumaste), alla grafontas sas auta pou tha elega se ena e-mail.
Tis proalles pou eixame grapsei duo-treis kai anamenontan oi apanthseis sas skeftomoun na "peiraksw" ton Karuwtakh, hgoun:
Perpatwntas arga sthn prokumaia
Uparxw les, ki ustera den uparxeis,
Ftanei to ploio, upswmenh shmaia,
Isws erxetai o kurios MPLOGKARXHS!
Gia na sovareutoume: mesa Apriliou tha eimai sthn Athhna, elpizw oi hmeromhnies na sumpiptoun me ekeines ths dikhs sas paramonhs ekei (mhpws tha 'ste akomh sth Napolh? mhpws tha 'xete ksemeinei sthn Kerkura?), wste na mporesoume na ta poume - asfalws sto gnwsto meros (pou to 'mathe kai h Tsexa kai mas to mostrarei sto euthumografhma ths). Exw kai kati metafraseis pou thelw na sas deiksw, logariazw na sas tis steilw apo twra ws PDF-Datei - exw proxwrhsei polu. Dwste mou ena signum vitae, kai kanonizoume ta upoloipa mesw e-mail. Wie gesagt: elpizw apo thn trith evdomada tou Apriliou na eisaste ki eseis sthn Athhna, eidallws ta leme sto thlefwno.
Na mhn to ksexasw: ta ennea sonetta tou Quevedo pou mou eixate steilei telos Ianouariou molis twra aksiwthhka na ta koitaksw. Mou aresan polu. Ksexwrizw duo: ekeino pou mila gia to adunato tou na apeikonisthei h agaphmenh, me polu eurhmatikes analogies kai thn ekplhktikh epithesh sth zwgrafikh (mono o kathrefths to mporei!), kai ekeino pou ferei ton titlo "Purreios nikh tou Erwtos epi hdh htththentos erastou" (h kapws etsi) - oi omoiokatalhksies pou petuxate s'auto to teleutaio einai anekdihghtes, to diavazw kathe mera kai ksekardizomai...
Νά 'σαι καλά, Καλλίμαχε! Θα τα πούμε στην Αθήνα τον Απρίλιο. Χαίρομαι που σου άρεσε ο Κεβέδο. Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή