ΕΞΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ



Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ

Η ζωή μου όλη είναι μια ευθύνη
όλα μου τα παίρνει, τίποτα δε δίνει·
η ζωή μου όλη είν’ ένα καμίνι
που έχω πέσει μέσα και με σιγοψήνει.

Η ζωή μου όλη μια ανοησία
κι η μοναδική μου η περιουσία·
η ζωή μου όλη είναι μια θυσία
που σκοπό δεν έχει, ούτε σημασία.

Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο
που δεν το γουστάρω κι όμως το φουμάρω·
κι όταν γίνει γόπα, κέρασμα στο Χάρο
όταν έρθει η ώρα να τόνε τρακάρω.



ΤΟ ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΜΟΥ ΜΥΑΛΟ

Στο θολωμένο μου μυαλό
ο κόσμος είναι μια σταλιά
κάτι σκιές απ’ τα παλιά
και κάποιο πάθος μου τρελό
στο θολωμένο μου μυαλό.

Το θολωμένο μου μυαλό
μ’ έχει προδώσει προ πολλού·
του λέω αλλού και τρέχει αλλού
με κάνει να παραμιλώ
το θολωμένο μου μυαλό

Του θολωμένου μου μυαλού
τους εφιάλτες τραγουδώ·
κι αν σας επίκρανα ως εδώ
φταίει το πάθος του τρελού
του θολωμένου μου μυαλού



ΠΥΡΕΤΟΣ

Στη ζωή μου κάθε μία, κάθε μία γνωριμία
μιά καινούρια τρικυμία, ένας άλλος πυρετός·
κάθε νέα γνωριμία, όνειρα με συντομία
μια ελπίδα κάθε μία κι ένας πόνος δυνατός.

Κι αν εσύ δεν είσαι απ’ αυτές
κι αν εσύ δε φταις - τι πρέπει να γίνει;
Όταν πάρουν όλα φωτιά, τα κάψει η ψευτιά,
τι θέλεις να μείνει, τι θέλεις να μείνει;

Στη ζωή μου κάθε μία, κάθε μία γνωριμία
μια γλυκιά λιποθυμία, μια παγίδα του καημού·
κάθε νέα γνωριμία, όνειρα με συντομία
κι ένα βήμα κάθε μία προς τα χείλη του γκρεμού.



ΜΟΛΟΓΑ ΤΑ

Ποντάρει σ’ άλογο κουτσό
και παίρνει πεντακόσα
κι εγώ ποντάρω σ’ αετό –
και χάνω κάπου τόσα.

- Μολόγα τα μολόγα τα
- Τα φράγκα μοιρολόγα τα
- Τι γίνανε; μολόγα τα
- Χορτάρι για τ’ αλόγατα.

Σηκώνει τον ιππόδρομο –
μ’ ένα παλιοκοσάρι
κι εγώ αδειάζω καφετιά –
και γίνονται κριθάρι.

- Μολόγα τα μολόγα τα
- Τα φράγκα μοιρολόγα τα
- Τι γίνανε; μολόγα τα
- Χορτάρι για τ’ αλόγατα.

Αν θέλει η τύχη η στραβή
σ’ τα φέρνει και στα δίνει·
αλλιώτικα σε κυνηγά –
σ’ τα παίρνει και σε γδύνει.

- Μολόγα τα μολόγα τα
- Τα φράγκα μοιρολόγα τα
- Που τά ’φαγες; μολόγα τα
-Τα φάγανε τ’ αλόγατα…



ΣΕΙΣΜΟΣ

Γιατί να ζήσω φρόνιμα
τα χρόνια μου τα γόνιμα;
Ένας σεισμός και χάνεσαι
και παύεις να αισθάνεσαι.

Γιατί να κάνω όνειρα
πιο πέρα από το σήμερα;
Ένας σεισμός και φύγαμε
κι άντε να βρεις που πήγαμε.

Γιατί να χτίσω μέγαρα
με είκοσι πατώματα;
Ένας σεισμός και χάνεσαι
και τρώει η μούρη χώματα



ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΚΑΛΟΙ

Μη ζητάς να βρεις καλό
μπέσα μη ζητάς·
στων ανθρώπων τις καρδιές
μέσα μην κοιτάς.

Οι μισοί καλοί
σε μοναστηριού κελί
κι οι άλλοι στο τρελλάδικο
από κακό κι απ' άδικο.

Μη ζητάς να βρεις καλό
μη βαρυγκομάς·
και τα πάθη η ζωή
τά 'φτιαξε για μας.

Οι μισοί καλοί
σε μοναστηριού κελί
κι οι άλλοι στο τρελλάδικο
από κακό κι απ' άδικο.