ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ
‘Όπως αργεί τ’ ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο
μαχαίρι
έτσι αργούν κι οι λέξεις ν’ ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
μην ξιπαστείς
απ’ τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.
Όταν το μαχαίρι κι ο λόγος συνδυάζονται διαφορετικά:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.
Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάπως ξέρεις από φάρμακα•
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.-
Τα φάρμακα σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε -για λίγο- να μη νοιώθεται η πληγή.
(Κωνσταντίνος Καβάφης, Μελαγχολία του Ιάσωνος Κλεάνδρου• ποιητού εν Κομμαγήνη• 595 μ.Χ.)
Πολύ ωραίος ο συνδυασμός, Έλενα, και απρόσμενος (τουλάχιστον για μένα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλος μάστορης της γλώσσας ο Αλεξάνδρου. Και τα ποιήματά του είναι γραμμένα με αίμα, όχι αστεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα άξιζε κάποτε να ανθολογίσετε ολόκληρον τον "Αλεξανδροστόι" του, την επιβλητικότερη σύνθεση που έδωσε.
Καλλίμαχέ μου, έχεις δίκιο. Μα με δύο χέρια μόνο και με "κενό" χρόνο ελάχιστο (δεδομένης δε και της εγγενούς μουργελιάς μου), πάλι καλά να λες που είμαι μέχρι σήμερα τακτικός στη γιόμιση του μπλογκ. Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή