TOMÁS SEGOVIA
ΑΝΑΣΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ
Εδώ στο δέρμα μου πάνω η ανάσα
της αναπνοής σου που κοιμάται
και στην άλλη πλευρά έξω
ο ψίθυρος του περιπλανώμενου στη νύχτα ανέμου
που φέρνει από των βυθών τα βάθη τη μοναχική διάχυση
του ήρεμου αναβρασμού των πραγμάτων
και μεταξύ της μιας ανάσας και της άλλης
με ανοιγμένα τα φτερά πέφτει μέσ’ απ’ τον χρόνο
το άνοιγμα της αγκαλιάς
ενός ευτυχισμένου εγώ πανόμοιου με μουσική απουσία
που πίνει ένα βαθύ ποτάμι έρωτα και μυστηρίου
και τα δυο του χέρια είναι
δύο αναπνοές ανόμοιες.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου