Ο ΖΗΛΟΦΘΟΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

 

RAFAEL ALBERTI

 

Ο ΖΗΛΟΦΘΟΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

 

Υλοτόμων είναι –φυλάξου!–

τα τσεκούρια τούτα που σφυρίζοντας

τη γλώσσα μου κινούνε.

 

Δρεπάνια των κακών ανέμων

–τον νου σου!–

που την ψυχή μου δαγκώνουν.

 

Καχυποψίας πύργε,

εσύ.

Εσύ, πύργε χρυσέ, φιλάργυρε.

Τις κουρτίνες τράβα, τύφλωσε τα παράθυρα.

 

Αλλά όχι, κοίτα.

 

Άνθρωποι τσακισμένοι, λειωμένοι, ασάλευτοι

στις υλοτομημένες πόλεις.

Ρώτα τους.

 

Αλλά όχι, άκου.

 

Ουρανός, από φθόνο πράσινος,

ξεχειλίζει από το στόμα μου και τραγουδάει.

Εγώ, ουρανός…

 

Μην ακούς, μην κοιτάζεις. Εγώ…

Τις κουρτίνες τράβα, τύφλωσε τα παράθυρα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.