ΝΑΥΑΓΙΟ

 

MARTA MIRANDA

 

ΝΑΥΑΓΙΟ

 

Μες στο σκοτάδι να με αγκαλιάζει

κάποιου άλλου το σώμα

σαν σανίδα

στου ναυαγίου την ώρα

επιπλέω στην ολοσκότεινη νύχτα

ξημερώνει όμως

και ό,τι αγγίζει το φως

γίνεται σκόνη

 

Επιστρέφω στην αδιαφάνεια της μέρας

δίχως άγγελο δίχως κορμί

δίχως λέξη καν τη νύχτα περιμένω

επειδή μέσα της

το θαύμα δουλεύω

να σε αγαπάω και πάλι

την κλίνη μου μεταμορφώνοντας

σε αληθινό παράδεισο

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.