ABELARDO LINARES
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ
Απ’ την αγάπη για τα λόγια μόνο η συνήθεια απομένει.
Τελετουργία γίνεται το μυστήριο, και κάποιος άχρηστος θεός,
αμίλητος, των ονείρων μας το δηωμένο επισκέπτεται τοπίο.
Σε καθρέφτες κοιτάμε την όψη μας με ζέση
και το χέρι κρατάει λουλούδι από πάγο και τέφρα.
Αν σε τούτο εδώ το δειλινό λαλεί τυφλό πουλί,
τί τάχα θα μας χαρίσει το τραγούδι του, αφού η νύχτα περιμένει κιόλας
να βγάλουμε το τελευταίο φως του κόσμου από τα μάτια μας;
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου