ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ

 

JORGE LUIS BORGES

 

ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ

 

Εχάθηκε ο λαβύρινθος. Χαθήκαν

οι ευκάλυπτοι όλοι, οι σε σειρά βαλμένοι,

οι θερινές ομπρέλες και το μάτι

εκείνο το άγρυπνο μονίμως, που έχει ο

καθρέφτης και μπορεί να διπλασιάζει

του καθενός ανθρώπου τις εκφράσεις

που παίρνει η όψη του – ό,τι πά’ να φύγει

μες στη στιγμή. Έτσι το σταματημένο

ρολόι, το αγιόκλημα το μπερδεμένο,

η πέργκολα, τ’ αγάλματα τα πάντα

αστόχαστα, η πλευρά του δειλινού η άλλη,

οι τρίλιες των πουλιών, το μπαλκονάκι

και του σιντριβανιού η ραστώνη είναι εν

συνόλω πράγματα του παρελθόντος.

Του παρελθόντος; Αν δεν υπήρξε

αρχή, δεν θα υπάρξει μήτε τέλος,

και αν μας επιφυλάσσεται μια σούμα

από άσπρες μέρες και από μαύρες νύχτες

που τείνει στο άπειρο, είμαστε ήδη τότε

το παρελθόν που θε να γίνουμε όλοι.

Ο χρόνος είμαστε και το ποτάμι

το αδιαίρετο· είμαστε Ούχμαλ, Καρχηδόνα

και των Ρωμαίων τα χαμένα τείχη,

κι εκείνο το εξαφανισμένο πάρκο

που οι στίχοι αυτοί έρχονται να το θυμίσουν.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.