FRANCIS PONGE
ΑΙΘΡΙΑ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ
Το γαλάζιο ξαναγεννιέται από το γκρίζο σαν το ψαχνό που ξεπετάχτηκε από ’να μαυροστάφυλο.
Η ατμόσφαιρα όλη είναι σαν μάτι κάθυγρο, όπου λόγοι και ορέξεις για κλάμα έχουν προσωρινώς χαθεί.
Η καταρρακτώδης βροχή έχει όμως αφήσει παντού αναμνήσεις που έρχεται η καλοκαιρία και τις χρησιμοποιεί για καθρέφτες.
Υπάρχει κάτι που με μαλακώνει στην εν λόγω σύζευξη δύο διαφορετικών καταστάσεων του θυμοειδούς. Κάτι που σε τούτην εδώ την ολοκληρωμένη εκροή με αφοπλίζει.
Και τότε το κάθε τέλμα είναι σαν φτερό πεταλούδας βαλμένο κάτω από τζάμι, πλην όμως αρκεί ένας μόνο τροχός περαστικός για να κάνει τον πηλό σαν πίδακας ν’ αναβλύζει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου