JORGE LUIS BORGES
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ
Ας μην είναι ο άνθρωπος ανάξιος του Αγγέλου
που με το σπαθί του τον φυλάει
από τότε που τον εγέννησε ο Έρωτας εκείνος
που κινεί τον ουρανό και τ’ άστρα
ίσαμε την Εσχάτη Ημέρα οπού ηχεί
της σάλπιγγας ο βρόντος.
Ας μην τον σέρνει σε κόκκινα χαμαιτυπεία
ούτε στ’ ανάκτορα που ύψωσε η υπεροψία
ούτε στης αναισθησίας ταβερνεία.
Ας μην τον υποβιβάζει στην ικεσία
ούτε στ’ όνειδος του θρήνου
ούτε στην παραμυθένια ελπίδα
ούτε στις μικρές του φόβου μαγείες
ούτε στα υποκριτικά του ηθοποιού ομοιώματα·
το βλέπει ο Άλλος.
Να θυμάται ότι ποτέ δεν θά ’ναι μόνος του.
στο φως της ημέρας ή στο σκοτάδι
ο καθρέφτης ο ακατάπαυστος το μαρτυρά, το βεβαιώνει·
ότι ούτ’ ένα δάκρυ δεν του λερώνει το κρύσταλλο.
Κύριε, στα τέλη των ημερών μου επί Γης
δεν φέρομαι ατίμως στον Άγγελο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου