JORGE LUIS BORGES
Ο ΜΙΤΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ
Τον μίτο τον έβαλε το χέρι της Αριάδνης στο χέρι του Θησέα (στο άλλο του κρατούσε το σπαθί) για να προχωρήσει βαθιά μες στον λαβύρινθο και να ανακαλύψει το κέντρο του, τον άνθρωπο με κεφαλή ταύρου ή –καταπώς το θέλει ο Δάντης– τον ταύρο με κεφαλή ανθρώπου, και να τον σκοτώσει και να μπορέσει, αφού θα έχει επιτελέσει τον άθλο, ν’ αποφύγει τους πέτρινους φράχτες και τις παγίδες τους και να επιστρέψει σ’ αυτήν, στην αγάπη του.
Έτσι και έγιναν τα πράγματα. Ο Θησέας δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι από την άλλη πλευρά του λαβύρινθου ήταν ο άλλος λαβύρινθος, ο λαβύρινθος του χρόνου, και ότι σε κάποιον προκαθορισμένο τόπο βρισκόταν η Μήδεια.
Ο μίτος εχάθηκε· ο λαβύρινθος επίσης εχάθηκε. Τώρα πια ούτε καν ξέρουμε αν μας περιβάλλει λαβύρινθος, κάποιος κόσμος μυστικός ή κάποιο χάος με τους κινδύνους της τυχαιότητας όλους. Το υπέροχο καθήκον μας είναι να φανταζόμαστε ότι όντως υπάρχει και λαβύρινθος και μίτος. Ποτέ δεν θα βρούμε τον μίτο· ίσως απλώς τον πετύχουμε και συνάμα τον χάσουμε σε κάποια ομολογία πίστεως, σε κάποιον έμμετρο ρυθμό, στον ύπνο και στα όνειρα, στα λόγια εκείνα που λέγονται φιλοσοφία ή και στην ίδια την απλή την ευτυχία.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου