ΑΝΕΜΕΛΑ ΛΥΣΙΚΟΜΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΑΝΕΜΕΛΑ ΛΥΣΙΚΟΜΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Το γράφει ο Ρίτσος. Και το σύμπαν τώρα ανοίγει

το βήμα του, μπας και του λυρισμού προφτάσει

βοστρύχους να ξελύσει μετρικούς και δάση

πυκνά να σπείρει κομητών εκεί που σμίγει

το νόημα με τη μορφή και καταλήγει

ψαλμός να ορθώνεται για να κατασιγάσει

ορμές που βγάζαν έμμετρες κραυγές και κράση

κλιβάνων έδειχναν να κρύβουν μες σε ρίγη

παλιρροιών και φρικιάσεις αορίστων

στοιχείων όσο εκράταγε το θαύμα και όσο

μου επήρε εμένα χρόνο για ν’ αποτελειώσω

τις γέφυρες των ασπασμών – εκ των ηδίστων.

Στο τεντωμένο το σκοινί των στίχων σβήνει

ό,τι ελόγιασαν και ο σχοινοβάτης και η σελήνη.