ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

ANTONIO MACHADO

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Η πι’ όμορφη νεράιδα χαμογελούσε

τη λάμψη βλέποντας ενός πασίχλομου άστρου

με νήμα να τυλίγεται απαλό και άσπρο

και αμίλητο στης αδελφούλας της τη ρόκα.

Και να! ξανά χαμογελά, καθώς στ’ αδράχτι

πια το δικό της μπλέκεται η κλωνά των κάμπων.

Από της κάμαράς της τη λεπτή κουρτίνα

έξω είν’ ο κήπος χρυσά φώτα τυλιγμένος.

Η κούνια μάλλον στη σκιά. Το παιδί κοιμάται.

νεράιδες δυό κι εργατικές το παραστέκουν,

περίλεπτες κλωστές υφαίνονται ονείρων,

κι οι ρόκες τους είν’ απ’ ασήμι και σεντέφι.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.