ΑΡΓΟΥΣ ΑΓΟΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ

ΑΡΓΟΥΣ ΑΓΟΣ

«εἰσορῶ γὰρ τήνδε πρόσπολόν τινα

πηγαῖον ἄχθος ἐν κεκαρμένωι κάραι

φέρουσαν»

                Ευριπίδη, Ηλέκτρα, 107-9

Μια δούλα έψαχνε ένα γύναιο

ασήμαντο που δεν θ’ αναζητούσε

κανείς πια μες στους αγρούς 

Τρωάδα ίσως σκλάβα πουλημένη 

ίσως κάποια τρελή ανύπαντρη 

ή από τον άντρα της διωγμένη

κουρεμένη ήταν κι αδερφή του

στους αγρούς την είχαν αφημένη

Πυλάδη του είπε διπλό το κρίμα 

και τριπλό ας είναι μη φοβάσαι 

Λοξία βούληση φέρνουμε στο Άργος 

και με μανία όρμηξαν στο σώμα

που τα ειδώλια κρατούν αλώβητο

αγκαλιά τον ίδιον φέροντας μωρό

το πιο ανώμαλό της ρήμα σπόρο 

του πατέρα του εκδίκηση ζητά 

Μια δούλα έψαχνε ένα γύναιο

στον χρησμό πιστός ήθελε και

ά-θελα τη μάνα του πήρε πρώτα 

Α-λέκτρα που την είπαν κρύβοντας

σπόρος ότι ήταν μάνας κι αδελφής 

Φορώντας τα ματωμένα της μάνας του

κουρέλια όλο βοστρύχους ίδιοι αυτός 

φόνευσε την ίδια μέρα τη μητέρα του

Μια δούλα έψαχνε ένα γύναιο

όνομα δ’ Ηλέκτρα