ΕΛΕΝΗ

JULIÁN DEL CASAL

ΕΛΕΝΗ

Φωσφορισμοί! Ρωγμές λαμπρές ανοιγοκλείνουν

στην απεραντοσύνη τ’ ουρανού. Φωτίζει

την τάφρο ημίφως που ’ν’ σημαδιακό έτσι ως στίζει

κουφάρια που τα βέλη με χρυσάφια ντύνουν.

Από βοστρύχους φονικούς ψυχροί αναδίνουν

καπνοί ό,τι στην ατμόσφαιρα βαριά μυρίζει –

οι σκόρπιοι ατμοί που ο αγέρας τούς αναθροΐζει

στα τείχη του Ιλίου που ερείπια θα μείνουν.

Σε οπάλινην εσθήτα μέσα τυλιγμένη

–ολόχρυση– η Ελένη, μες στων καπνιζόντων

λιθοκεράμων τούς σωρούς στην πεδιάδα,

αδιαφορώντας για ό,τι γύρω της συμβαίνει,

παρατηρεί το μολυβί των οριζόντων

κρατώντας κρίνο στο χεράκι της σα δάδα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.