ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ

GASTÓN BAQUERO

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ

Μες στις σκιές σκιά, εκεί όπου ο αέρας ξεκινάει,

εκεί όπου ο θάνατος τις παπαρούνες ζώνει,

ενώ η ψυχή γεννιέται βέβαιη και πάει

και πάλι να βρεθεί ελεύθερη και μόνη.

Σκιά μες στο κάλλος φωτισμένη, και μηνάει

πιο αγνή πως είν’ κι απ’ του αφροκύματος τη ζώνη·

κι από άστρο ασπρότερη, ναι, πιο άμωμη, φωτάει

ψυχής μοναχικής το τέλος που σιμώνει.

Ανάμνηση παρθενική και τιμημένη

τους μαχητές προς τ’ όνειρο οδηγεί: σαν βέλος

αθάνατο – στη θάλασσα την παγωμένη!

Πολύανθη η Ιφιγένεια, της πορείας μέλος!

Ανύσταχτο κερί το βλέμμα της πηγαίνει

τους ναύτες να χορέψουν το δικό τους τέλος.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.