ΚΕΡΚΥΡΑ

ΣΠΥΡΟΣ ΝΙΚΟΚΑΒΟΥΡΑΣ (1883-1952)

ΚΕΡΚΥΡΑ

Τραγούδι παναρμόνιο μάς χαρίζεις

Την κάθε αυγή και προς το δείλι πάχνη

Χρυσόξανθη, σαν απλωμένη αράχνη,

Και σαν θεάς πορφύρα πορφυρίζεις.

Σαν τη γυμνή Δρυάδα λαχταρίζεις

Με του αηδονιού το λάλημα που αδράχνει

Τον ερωτάρη που περνά και ψάχνει

Με τη βλεψιά τα μάγια που σκορπίζεις.

Όπως μιάς άρπας αργυρόηχης τέλια

Μαγεμένα, λαλούνε οι ψίθυροί σου·

Μα όταν οι χάρες ξέπλεκες, με γέλια

Χορεύουνε την άνοιξη, Χαρίσου

Πλιά των Θεών, δε σε βαστάει το μάτι!

Μην είσαι του Παράδεισου κομμάτι;

Από το βιβλίο: Σπύρος Νικοκάβουρας, «Μια παρουσίαση από τον Θεοδόση Πυλαρινό», εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2007, σελ. 71.