GÉRARD DE
NERVAL
ΑΡΧΟΝΤΟΙ ΚΑΙ ΒΑΛΕΔΕΣ
Αρχόντοι εκείνοι αλλοτινοί και μυθιστορημένοι,
με βουβαλίσια κούτελα σε φάτσες δαντικές,
χτισμένοι πάνω σε χοντρές κοκάλες θρυλικές
φαντάζανε σα νά ’τανε στη γη τους ριζωμένοι.
Αν ξαναρχόνταν σήμερα και βάζαν στο μυαλό τους
να δούνε των αθάνατων τζακιών τους κληρονόμους,
τους ξεπεσμένους, που περνούν στις πόρτες τον καιρό τους
των υπουργών – οι αχόρταγοι που σέρνουνται στους δρόμους,
πλάσματ’ αχνά που τα βαστούν μπαλένες και κορσέδες,
σίγουρα, μες στις πρώιμες θα βλέπανε ρυτίδες
πως απ’ τα χρόνια τα παλιά, κι ας είταν ευπατρίδες,
σμίξαν οι κόρες τους πολύ με ταπεινούς λακέδες.
Μετάφραση: Όμηρος Μπεκές.
Από το βιβλίο: Gerard de Nerval, «Ποιήματα», απόδοση Όμηρος Μπεκές, Εκδόσεις Α. Καραβία,
Αθήνα 1970, σελ. 29.
*****************************
NOBLES ET
VALETS
Ces nobles
d'autrefois dont parlent les romans,
Ces preux à fronts de boeuf, à figures dantesques,
Dont les corps charpentés d'ossements gigantesques
Semblaient avoir au soi racine et fondements ;
S'ils revenaient au monde, et qu'il leur prît l'idée
De voir les héritiers de leurs noms immortels,
Race de Laridons, encombrant les hôtels
Des ministres, - rampante, avide et dégradée ;
Êtres grêles, à buscs, plastrons et faux mollets : –
Certes ils comprendraient alors, ces nobles hommes,
Que, depuis les vieux temps, au sang des gentilshommes
Leurs filles ont mêlé bien du sang de valets !
Ces preux à fronts de boeuf, à figures dantesques,
Dont les corps charpentés d'ossements gigantesques
Semblaient avoir au soi racine et fondements ;
S'ils revenaient au monde, et qu'il leur prît l'idée
De voir les héritiers de leurs noms immortels,
Race de Laridons, encombrant les hôtels
Des ministres, - rampante, avide et dégradée ;
Êtres grêles, à buscs, plastrons et faux mollets : –
Certes ils comprendraient alors, ces nobles hommes,
Que, depuis les vieux temps, au sang des gentilshommes
Leurs filles ont mêlé bien du sang de valets !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου