Ο ΜΑΡΚΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΗΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ

Ο ΜΑΡΚΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΗΣ

Όλες τις τέχνες που 'κανα ακούστε που τις λέω
τις γράφω και σαν θυμηθώ μού 'ρχεται για να κλαίω
όλες τις τέχνες που 'κανες μα μια δεν έχεις κάνει
εμένα που μ' αγάπησες δεν μου 'βαλες στεφάνι

Μες στο κλωστήρια μ' είχανε κι έκανα πακετάκια
νήμα και κούκλες φέρνανε σε με τα κοριτσάκια
νήμα και κούκλες φέρνανε σε με τα κοριτσάκια
και μένα δε λογάριαζες που έπινα φαρμάκια

Δεν μ' άρεσε αυτή η δουλειά ζήλευα κάποια άλλη
και ψυχογιός εγένηκα σ' ένα χοντρομπακάλη
και ψυχογιός εγένηκες σ' ένα χοντρομπακάλη
γιατί είχε κόρη έμορφη κι η προίκα της μεγάλη

Τρεις μέρες έκατσα εκεί κι ήθελα για να στρίψω
εφημερίδες να πουλώ στους δρόμους να γυρίζω
εφημερίδες κι αν πουλάς στους δρόμους κι αν γυρίζεις
την έχεις την μπακάλενα κι εμένα φοβερίζεις

Το βράδυ το κασέλι μου το τσάκωνα στα χέρια
μόνο που δεν κουβάλησα τ' Άγιου Γιωργιού ξεφτέρια
λούστρος κι αν εγίνηκες αλήτης κι αλανιάρης
πρέπει να το συλλογιστείς εμέ δεν έχεις πάρει