JORGE LUIS BORGES
ΜΠΑΡΟΥΧ ΣΠΙΝΟΖΑ
Μι’ αχλή χρυσή. Και το παράθυρο φωτίζει
η δύση. Το χειρόγραφο καλά γραμμένο
προσμένει, κι έχει το άπειρο όλο φορτωμένο.
Θεό μες στο σκοτάδι κάποιος καταρτίζει.
Θεό ένας άνθρωπος γεννά. Είναι Ιουδαίος:
θλιμμένα μάτια, δέρμα ωχρό. Καθώς διαβάζει,
τον παρασέρνει σαν ποτάμι ο χρόνος έως
που μοιάζει φύλλο, το νερό που κατεβάζει.
Αδιάφορο. Επιμένει ο μάγος έργω ή λόγω,
και επιστρατεύει τη γλυκιά γεωμετρία·
από το τίποτά του, απ’ την αδυναμία
Θεό δημιούργησε ήδη μόνο με τον λόγο.
Του εδόθη η πιο άσωτη αγάπη, και του μένει
η αγάπη που ανταπόδοση δεν περιμένει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου