GEORG TRAKL
ΡΕΜΒΑΣΜΟΣ,
Ι
Ζωή
απαλή αβγατίζει στη γαλήνη. Τώρα αρχίζουν
καρδιές
και βήματα στις χλόες να πατούν με βιάση,
ερωτευμένοι
εκεί, στους φράχτες, η ώρα να περάσει
κοιτούν,
και αρώματα βαριά και μόσχοι τους γεμίζουν.
Οξιά
συλλογισμένη. Οι υγρές καμπάνες δεν χτυπάνε,
βουβάθηκαν.
Μα γι’ άκου τώρα κάποιο παλικάρι
που
τραγουδά: Φωτιά το σκότος χαύει. Και μακράρι
βουβή
αγαλλίαση να ρθεί. Και υπομονή για κάνε!
Χαρούμενο
επί τέλους θάρρος έλα δώσε, ακέρια
εσύ
και ωραία εμψυχωμένη νύχτα, και γαλήνη,
μα
και χρυσό κρασί που από ασκό θε να το χύνει
ο
τρόπος που ’χουν αδελφής γαλάζϊας τα χέρια.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου