ΛΥΚΟΦΩΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ

GEORG TRAKL

ΛΥΚΟΦΩΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ

Φαύνου μαινόμενου κραυγή τις σπίθες ξεπερνάει,

στα πάρκα μέσα αφρίζουν τού φωτός οι πλημμυρίδες

και ατμοί μεταλλικοί μες στις ατσάλινες αψίδες

της πόλης, που τον ήλιο ακολουθεί και αργοκυλάει.

Ένας θεός μαρμαίρων στο κλουβί έξω με τις τίγρεις

γυναίκες κυνηγάει και ολόφωτα παζάρια αφράτα

από πραμάτειες και χρυσό που τρέχει, ως είν γεμάτα.

Οι σκλάβοι ωρύονται καμιά φορά με αρές και ύβρεις.

Καράβι μεθυσμένο στρίβει αγάλι στο κανάλι,

νωθρά πηγαίνει σε ήλιου πράσινες αχτίδων δέσμες.

Πανίλαρη χρωμάτων συναυλία ιδού –για δες– μέσ’

από ήχους σιγανούς που υψώνεται μπρος στο σπιτάλι.

Μιαν αίγλη δείχνει σκοτεινή ο Κυρίτης, και είναι ευδαίμων·

μες σε καθρέφτες πλήθος παρδαλό χορεύει ασθμαίνον,

καθώς γυρνά σε τόξα γεφυρών και ράγιες τρένων.

Στις τράπεζες μπροστά κατάχλομος φρουρεί ένα δαίμων.

Στον ρεμβασμό του ονειροπόλου εξ άπαντος ανήκει

εγκύους να θωρεί δρομαίες με βλεννώδη φέγγη.

Γρικά καμπάνες ο ετοιμοθάνατος, και ως έγγι-

στα ένα άσυλο χρυσό αστραφτοκοπά ήσυχα στη φρίκη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.